Singing in the rain

13 januari 2018

Geen zonnige dag vandaag, we gaan weer naar het oasis park en we zien al snel 2 arcari’s, familie van de toekan. Bij de frog pond gaan we op zoek naar kikkers en we vinden er welgeteld 1! We gaan weer naar het vogel voerstation en we zien weer een paar mooie exemplaren die we fotograferen. In de middag gaat het regenen dus we gaan lekker aan de borrel. We kopen eerst nog wat spullen voor de wraps die we vanavond gaan eten. Na onze wraps schenken we onszelf nog een borrel in en we krijgen gezelschap van 2 Tsjechen, man en vrouw. We kletsen wat en mevrouw Tsjech wordt steeds losser en komt steeds dichterbij mij zitten. Ze zegt dat ze mijn lach zo mooi vind en dat ik zo lief en aardig ben. Ze pakt mijn handen, raakt mijn armen aan… het zal wel denk ik. Maar op den duur vind ik het wel welletje met de avances van deze dame dus we zeggen dat we onze koffers moeten inpakken, haha.

14 januari 2018

We pakken onze koffers nu echt in en na het ontbijt gaan we op pad, een mooie dag om te rijden, het is bewolkt en het regent. We zien ons eerste gordeldier, maar helaas ligt hij dood lang de weg en wordt al opgegeten door de gieren.

Het is een prachtige rit, maar hoe verder we naar Monteverde rijden hoe harder het gaat waaien. De zon schijnt wel. Als we in Monteverde aankomen blijkt er een storm en koufront te heersen welke precies is begonnen op de dag dat wij arriveren, jottem.

We plukken snel een truitje uit onze bagage en gaan dan op zoek naar een wind en regenjack. Gooijert slaagt al snel voor een jack, maar ik niet. Het is me allemaal te groot en als ik een bak geld uitgeef aan een jasje wil ik wel de juiste kleur en de juiste maat. Dus uiteindelijk belanden we in een outdoor winkel. Voor 180 dollar vind ik de kleuren nog steeds ruk, maar de beste man heeft ook nog iets in een etui. De enige XS is een mooie rode en ik ben happy met mijn 80 dollar wind/regenjack (die kan ik ook mooi gebruiken voor hardlopen). Gooijert is goedkoper uit met zijn 50 dollar.

We gaan naar onze kamer in het Jugarundi Lodge, een tof hutje met veranda in het bos, parkeren doen we voor de deur. Als we aankomen lopen komt er een blauwe gekroond motmot aanvliegen die land in het boompje naast de voordeur. Snel schiet ik wat foto’s wat een prachtige mooie vogel is dit toch!
Bij de bakker halen we wat lekkers en we drinken een biertje op ons terras en we gaan vroeg naar ons bedje toe, het regent namelijk pijpenstelen en het is kkkkkkkoud met maar 17 graden.

15 januari 2018

We ontbijten bij het hoofdgebouw, idioot duur (11 usd pp). Het heeft de hele nacht geregend en het is nog niet opgehouden. De motmot woont naast onze hut en zit zielig in elkaar te schuilen voor de regen. We lopen een rondje in dit park en we zien een Toekanet, een kleine soort toekan, vet mooi!!
We kleden ons dik aan want door de storm voel het echt koud aan. We gaan eerst even kijken bij Ranario, the frog pond van Monteverde. Dit is een museum met opgezette insecten en een paar kikkers in terrariums, maar ook hier kan je in het bos wandelen met gids in de avond. We besluiten dit te doen. We lopen eerst langs de terrariums, ik vind het zo frustrerend dat je de meeste kikkers echt niet kan vinden! We hopen dat we vanavond meer zien.

We rijden naar het Santa Elena Bosque, daar willen we morgen gaan wandelen. We komen een neusbeertje tegen en het nevelwoud is heel tof om te zien. De weg ernaar toe moest heel slecht zijn maar wij vinden het reuze mee vallen. Tja het is geen asfaltweg en er zijn gaten en plassen, maar verder is het eigenlijk prima te doen. Gooijert heeft zelfs de 4 wiel aandrijving niet aan.

We slenteren nog even in het dorp, het is inmiddels droog en we drinken thee met wat lekkers erbij bij de bakker. Een ontbijtje hier kost rond de 3000 colones (rond de 4 euro) dus morgenochtend ontbijten we mooi hier, haha. Om half 6 zijn we weer bij ranario. We zijn met nog 2 Nederlanders dus lekker rustig. Hij verteld eerst over de insecten die hier te zien zijn in het museum (dood en vastgeprikt achter glas zeg maar). Daarna gaan we naar de terrariums en krijgen we uitleg over de soort kikker, we zoeken ze en vinden ze ook af en toe. De bluejeans frog is dus een dag kikker en die zit verstopt in een bromelia en net achter het glas wat vies is, dus lastig fotograferen, maar eigenlijk willen we ze in het wild tegen komen, en dat lukt tot nu toe maar niet. De toer in de tuin buiten is flink ploeteren op de trapjes en modderpaden en jawel ik vind zowaar een glaskikker! Het diertje is 2 cm groot en hij heet glaskikker omdat hij doorzichtig groen is. Hij is alleen harstikke dood…..dat is wel jammer ja. Verder zien we nog een slapende vlinder en een slapende hagedis, die de gids straal voorbij loopt, die ziet alleen slapende vogels. Jammer dat we dus geen wilde levende kikkers hebben gespot. We hebben we 3 uur in ranario rond gelopen en daarna hebben we geen zin meer om ergens wat te eten, dus we nemen een borrel en een chipje in onze jungle hut en gaan dan slapen, het regent weer de hele dag, avond en nacht. En die regen en kou zijn we wel zat dus we besluiten ons verblijf in Monteverde een dag in te korten. We kunnen een dag eerder terecht bij ons hotel in Playa Bejuco.

16 januari 2018

We hebben een sprei van het 2e bed in onze hut over ons bed gelegd en hebben het niet koud gehad vannacht. We ontbijten bij de bakker, stoofvlees met rijst en bonen met een kopje thee erbij, we betalen 7050 colones voor 2 personen.

We pakken onze spullen in en gaan naar het Santa Elena Bosque reserve, we besluiten om niet naar het Monteverde Reserve te gaan om een paar redenen, te toeristisch en te druk. Het Santa Elena park is net zo mooi, veel rustiger en iets goedkoper (15 i.p.v. 20 dollar entree). Dit park heeft geen hangende bruggen zoals het Monteverde, maar hey we gaan naar een bos/park niet naar een circus.

Het nevelwoud is prachtig! Niet normaal zo groen en begroeid. Uiteraard regent het weer, maar de storm is gelukkig gaan liggen, heel fijn! Gewapend in lange broek, sneakers, trui, regenjas en poncho als rok gaan we het bos in. Fotograferen is amper te doen, het is zo nat. Door de regen zien we amper dieren, een paar vogeltjes en op het einde van rit een kudde neusberen. De omgeving is niet normaal zo mooi en mystiek, we lopen op paden van steen, boomstammen, grond en blubber langs varens, grote bomen, boomvarens, beekjes en watervallen waarbij alles is begroeit met mos en varentjes. De wolken en mist trekken door het bos, ja een echt nevelwoud!

We lopen 2 routes, in totaal zo’n 6 km en onze broekspijpen en sneakers zijn doorweekt. We gaan lekker terug naar onze jungle hut en nemen een borrel.
Morgenochtend vertrekken we naar onze volgende bestemming, lekker naar de kust, waar het warmer en hopelijk droger is dan hier.